اين منطقه قبل از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي يكي از شكارگاههاي سلطنتي بوده كه در سال 1358 به سازمان حفاظت محيط زيست واگذار و در سال 1361 بر اساس مصوبه شورايعالي حفاظت محيط زيست به عنوان منطقه حفاظت شده مصوب گرديد.
موقعيت جغرافيايي اين منطقه با وسعت حدود 26982 هكتار در 15 كيلومتري شمال شرقي شهر تهران قرار گرفته است.
ويژگي بارز اين منطقه از جنبه گياهي ، شامل 577 گونه گياهي كه مربوط به مناطق با آب و هواي مديترانه اي گرم و نيمه مرطوب است مي باشد.
از جنبه حيات وحش شامل 168 گونه جانوري مي باشد و از بارز ترين زيستگاههاي قوچ و ميش البرز مركزي محسوب مي شود.
داراي اهميت ويژه حفاظتي مي باشد